Maitri

 एकही मित्र नाही असा माणूस कुठेच नसेल
थोड्या पुरती का होईना प्रत्येकाने मैत्री केली असेल


शरीरात रक्त नसेल तरी चालेल पण आयुष्यात मैत्री ही हवीच
कितीही जुनी झाली तरी ती नेहमी वाटते नवीच

रक्ताच्या नात्यात नसेल एवढी मैत्रीच्या नात्यात ओढ असते
कशीही असली तरी शेवटी मैत्री गोड असते.


मैत्री म्हणजे त्याग आहे मैत्री म्हणजे विश्वास आहे
हवा फक्त नावापुरती तर मैत्री खरा श्वास आहे


मैत्रीच्या या नात्या बद्दल लिहिण्यासारखे खूप आहे
खरे नात्याला नसले तरी मैत्रिला एक रूप आहे


मैत्रिला कधी गंध नसतो मैत्रीचा फक्त छंद असतो
मैत्री सर्वानी करावी त्यात खरा आनंद असतो.

Moments at traffic signal ...through my lense....

 
strange....its absolutely strange........1 december nanatar kahihi na lihinarya mala gelya 2 divasat fakt ani fakt lihavasach vataty.....its amazing...something new......totally wonderful experience......
dur kuthetari ektach firayala jayachay......ekhada dongar, ekhadi nadi, agadich kahi nahi tari....sandhyakali ek chan gaaar varyach jhuluk.....
ata mumbai madhe kuthe mhana asa kahi baghayal milnar..java tithe mansa, gardi awaz, gondhal, kolahal bass....tari pan baher padayachay......traffic asala tari chalel, gardi asli tari harkat nahi pan baher padayacha aahe...sandhyakal chi vel....ekatich road chya bajune chalat nighale....kanat mp3 bt gani njoy nhvte karat....rather lakshach nhvta ganyat....kay chalu hota dokyat kay mahiti....he asa purvi maza fakt khup divas zale ani pustaka nahi vachali tar vhyacha.....khup empty...kahich nahi manat...dokyat....khup mothi pokali.....ka?? nahi mahiti, kasa? nahi mahiti?? kenvha?? kahich mahit nahi....mahiti akrun ghenyachi ichcha pan nahi....fakt ekta rahayachay....nehemichach road, pan kahitari vegla hota aaj mazya dokyat kadachit....hatat camera nhvta pan cell madhe aslelya camera ne ugach vatel te clik karat firat hote.....tyatlech he kahi kshan..ani tyacha mala bhavlela, umaglela artha.....moments at traffic signal ...through my lense....

kuthetari chukar ugavlela ropta, na dhad shenda nd budkha, pan tarihi daulat ubha aahe.....
matichya dhigavar aramat zop kadhnara kutra......kahi chinta nahi.....
ajubajuchi mansa, tyanche te office varun paratana che thaklele chehre, katavleli mana, odhlelel pay......
traffic signal la sandhykalchya veli potachi aag shant karayala petavleli chul...
kontyatari junya khelnyashi tithech bajula  khelat baslela mul...
footpath var pathari pasrun zopnyachya tayarit aslele ajoba......

ani dusrya bajula signal cross karun pudhe janyachi vat baghat asleli ek antya yatra.......

saglyachi link lagtye ka kuthe??? aapan he asech asato.....chan dimakhat ubhe rahat asato...saglya chinta sodun gadh zop ghet asato.....nako vatla tari office la jat asato ka tar potachi aag shamavayala.....tyatlya tyat kashat tari anand manat asato, milvat asato, ani shevti pathari pasarun ya chakratun sutnyachi vaat baghat basato.......tya traffic signal var rahnarya kutumba madhe ani aaplya madhe farak itakach asato...tyancha sagala ughadyavar asata....aani aapla 4 bhintit madhe.....te bhatake astat...aapan bandhanat asato....tehi kidukmiduk vyvasay karun ubhe rahat astat, aapan tutpunjya pagarachi nokari karat asto, te footpath var eka sataranji var zoptat, aapan flat madhe aaplya flat madhe chan bed ani ushya gheun zopto...farak kay to paristhiti cha.....farak kay to gadi ani sataranji cha, raymonds shirt ani thiglachya pant cha... shevti jagato tech, tasach, nd tyach karna sathi....paristhiti badalali mhanun aapli kruti nahi badlat....badalate te fakt madhyam (medium)....

Organic बहर

काल म्हटल्याप्रमाणे दिवसाची सुरवात अगदी मनासारखी झाली....चहाचा कप आणि मातीचा सुगंध...वाह वाह......एका छोट्याश्या प्लास्टिक च्या पिशवीत उगवलेली ती छोटी छोटी झाड....जेमतेम फुटभर असतील तरी  त्याला कितीतरी फुल येतात..केवढी  छान दिसतात इतकी छोटी  झाड  फुलांनी भरलेला....झाड घेत होते तेंव्हा त्याला विचारलेला कि काय रे याला फुला साधारण कधी येतात?? काय सिझन आहे फुलांचा???? मला उत्तर मिळाला ताई अहो आजकाल नेहेमीच येतात फुला हायब्रीड  केली आहेत ना... नेहेमीच असतात फुला.....कोणताबी  झाड उचला...फुला येतील नेहेमी की काळजी नका करू...हा फक्त चांगली आणि भरपूर फुला यायला त्यांना मधून मधून ओर्गानिक टाका म्हणजे मग बघा झाड कसा लयी बेस फुला देतय......मग काय आमची स्वारी खुश...घेऊन आलो..घरी या मोठ्या (???) झाडांचा आगमन झालं.....


















आपण पण असेच असतो ना..छोट्याश्या घरात सुरक्षित वातावरणात लिमिटेड मातीत उगवतो...निपजतो...बहरतो(?????) लहान वयात मोठ्या मोठ्या गोष्टी मिळवतो....वयाने  लहान पण कितीतरी कमावतो.....एका छोट्याश्या पिशवीत जगतो....त्यात असणाऱ्या मातीतून च फुला येतात...कमी फुला येतात वाटला कि घातला ओर्गानिक...मग काय फुलच फुला.....हे म्हणजे अकाली प्रौढत्व आल्यासारखा नाही  वाटत...मुळात त्याला झाड म्हणायचं का हाही एक प्रश्न असतो...झाड म्हणण्यासाठी त्याची ना उंची असते ना विस्तार असतो...पण रोपटं  म्हणाव तर भरघोस फुला येत असतात...काय म्हणायचं काय??? च्यायला झाडांमध्ये पण identity crisis ?? झाडाचा बहार हा त्याला मिळणारा हवामान, माती, पाणी  या सगळ्यावर  अवलंबून असतो ...पण इथे सगळाच मामला प्रोटेक्टेड आणि लिमिटेड....सगळा आखून दिलेला.....लिमिटेड माती, लिमिटेड जागा, वाढ चांगली व्हावी म्हणून कापल्यामुळे लिमिटेड उंची, सगळा कसा आखीव रेखीव...कुठेच स्वतःच वाढणं नाही....जगायला लागणारं सगळच कोणीतरी दुसरा पुरवतोय...घेतोय काळजी...त्या बदल्यात आपण फक्त  फुला द्यायची बस...इतकच....मनाप्रमाणे वागायची  सवलत नाही...फुला नाही आली तर काही दिवसात झाड बदली तरी होणार, कोणाला देऊन तरी टाकणार किंवा मग कोणी काळजी घेणार नाही.....

या सगळ्यात त्या छोट्या झाडाला कधी कळतच नाही कि मोठा होणं म्हणजे फक्त फुला देणा नाही..तर मोठा होणं म्हणजे जमिनीत रुजणं....असेल तश्या जमिनीतून वर येणं... खोलवर आपली मूळ रोवून  घट्ट उभा राहणं .....आणि मग पूर्ण वाढ झाल्यावर फुलायला सुरवात होणं, बहरू लागणं.....जोपर्यंत स्वतःला स्वतःचा जीव जागवता येत नाही तोपर्यंत फुला येतच नाहीत...हा साधा निसर्ग नियम नाही काळात त्या छोट्याश्या झाडाला...कारण कधी ते  तसा जगलच नाही....
आपला पण होता असाच....आजकाल मोठ्या मोठ्या पोस्ट्स वर भराभर वर जाणारी आमची पिढी, ८-१० लाख अगदी एका वर्षात कमावणारे आम्ही.....या छोट्या झाडां सारखेच  आहोत....सगळ्या लिमिटेड आणि आखीव गोष्टी मिळाल्या...मग लागलो अकाली फुलायला....पण जेव्हा परिस्थीची झळ बसते तेंवा कळून येत कि आपली मुळ मजबूत नाही आहेत...पिशवीच्या पलीकडे खूप गोष्टी आहेत...प्रत्येक  वेळी कोणी ओर्गानिक देईल च असा नाहीये..आणि जास्त ओर्गानिक पण आपल्यासाठी चांगला नाही कारण....त्यामुळे आपल्या capacity च्या बाहेर आपल्याला काहीच करता येत नाही...ओर्गानिक फक्त असलेली गोष्ट वाढवू शकत...काही नवीन निर्माण नाही करू शकत...पण आम्हाला कळलच नाही कि आमची capacity काय आहे...कारण आम्ही ते समजायच्या आत च फुलायला पण लागलेलो....
personality grooming च्या नावाखाली होणाऱ्या ओर्गानिक च्या भडिमारात आम्हाला आमची मूळ मजबूत करता येतच नाहीत, आम्हाला नीट रुजातच येत नाही, पूर्ण वाढ होण्याआधीच आम्ही फुलायला लागतो, बहरायला (????) लागतो...... 

200 रुपयात सामाजिक वनीकरण

आयुष्यात रिज़ाइन केल्यावर मिळणार सुख हे फक्त बॉस नामक माणसाच्या हातातून सुटका झाली इतकाच मर्यादित  नसता तर त्याही पलीकडे बर्‍याच गोष्टी असतात याची नव्याने जाणीव झाली

शाळा-कॉलेज-पोस्ट ग्रॅज्युएशन आणि  करियर साठी नोकरी.........सगळ्यांच जे रुटिन तसच माझाही...सकाळची ट्रेन.....गर्दी, धडपड, लोकांची नाटका आणि नखारे...काही म्हणा वेस्टेन च्या लोकांमधे आटिट्यूड जरा जास्तच असतो... त्यातून फर्स्ट क्लास म्हणजे तर.....बाप रे....जणू काही सगळ्यांचा माहेर लंडन आणि सासर पॅरिस असल्यासारखा ईंग्लिश....आणि आपण म्हणजे काचेची बहुली आणि आजूबाजूच्या लोकना आपल्याला धक्का देण्यासाठीच या लोकल मधे पाठवला आहे असा आविर्भाव......जरा धक्का लागला की oppps.....can't you see?? GOD knows from where these people are coming...  अशी टिप्पणी सुरू होते......
गेले काही दिवस या सगळ्यातून सुटका झाल्याचा सुख काही खास वाटून जाता...आहाआ सकाळी उठायचा.....छान जिम ला जाऊन यायचा...गरम गरम चहा आणि सुब्ब्लक्शमि ची कॅसेट...वा वा.....दिवसाची सुरवात एकदम सुंदर होऊन जाते.....कोणाची साडी पायात अडकायला नको...कोणाची बॅग नकवर आदलायला नको... :-) सुख सुख म्हणतात ते हेच......

या सरळ सोट (????) 2.5 वर्षयांच्या काळात किती काय काय मिस केला  हे.....घरी बसल्यावर जाणवला.....किती दिवसात उगाचच कारण नसताना नुसतच भटकलो नाहीत.....खिशात फक्त 50 च रुपये घेऊन जीवाची मुंबई केली नई.....शॉपिंग मॉल च्या गर्दीत भुट्टा खात  कधी कट्ट्यावर बसलो नाही.....नदीत डुंबलो नाही....झाडावर चढलो नाही..मातीत खेळलो नाही......म्हणजे काहीच केला नाही......सगळ्याच गोष्टी हरवल्या की.....अख्खा दिवस कसा संपतो हेच काळात नव्हत....या सगळ्या गोष्टी करण्यात संपणारा  दिवस आता ते काहीच न करता संपातोय.....असा काय ते...काहीतरी चुकतय.....इतकाच  फक्त काळात होता..कुठे काय कसा लक्षात नव्हत येत......पण आता सगळाच कळलाय.....आणि म्हणून या सगळ्या गोष्टी जमतील तश्या आणि जमतील तेवढ्या करण्याचा प्रयस सुरू केला

आता वर लिहिलेल्या सगळ्याच गोष्टी करून झाल्या असा नाहीत...पण एक नक्की केली....मातीत खेळण....
खूप दिवसात झाडांकडे  बघायला जमला नव्हता.....परवा सहज चक्कर मारताना मूड आला झाड घेऊन जाण्याचा...."हे कुठला झाड आहे रे??....साधारण कधी फुला येतात याची?? किती काळ बहर टिकेल?? किती पाणी घालायचा??"  हे असले सगळे संवाद गेले काही दिवस चालू आहेत.....आता मुंबई मधे गार्डेनिंग  वगैरे करायला बाबा आम्ही काय गरवारे, शर्मा, पटेल बितेल नाही हो... सरड्याची  धाव कुंपणापर्यंत तसच जोश्यांच गार्डेनिंग 700 स्क्वे. फूट फ्लॅट च्या गॅलरी पर्यंत.... :-) तरी पण
म्हटला चला "सामाजिक वनीकरण" करूया....आणि  चक्क 200 रुपयाची फक्त झाडा च घेऊन आले एकदम8-10 नवीन मेम्बर्स आले आमच्या घरी......किती तरी नवी झाड पहिल्यांदाच पहिली.....किती तरी वेळ त्या झाडं मधे होते...हे घेऊ की ते घेऊ ? कोणता छान दिसेल? कुठे लावता येईल......आणि गेले कित्येक दिवस माज़यच घराकडे कधी नीट आपण पहिलाच नाही याची जाणीव झाली.....मी नव्याने घर बघायला लागले...मस्त  नवीन 8-10 झाड घेऊन झाल्यावर बिचारा दुकानदार च म्हणाला...मॅडम बाकीची नंतर घेऊन जा....अजुन व्हरायटी येईल बघा......
घरी आल्यावर ती झाडा लावण्यासाठी म्हणून कुंदीत माती टाकली  पाणी घातला आणि अहाआ......मातीचा जो काही सुंदर वास आला....किती तरी वेळ त्या मातीत च खेळात बसले.......वा....आजचा दिवस परत वसूल झाला.... :-)
आमचा दुकानदार म्हणाला तसा....मॅडम घरच्याना सांगा ग्लोबल वाओर्मिन्ग विरुध तुम्ही एकदम मोहिम उघडली आहे.....
त्या ग्लोबल वाओर्मिन्ग ला काही ज़ला असेल नसेल.....माझ्या डोक्यात उठलेल्या तपासाठी ती झाड म्हणजे एकदम रामबाण उपाय ठरली आहेत हे नक्की.......
आता रोज सकाळी सकाळी उठायचा.....मग जिम....सुब्ब्लक्शमि ची कॅसेट... ऐकत झाडांना पाणी  घालायचा  आणि मातीचा सुगंध घेत घेत गरम गरम चहा वा वा.....दिवस खूप सुंदर आहे.....